Παύλος Λάσκαρις
ΒΑΡΟΜΕΤΡΟTA ΤΕΛΙΚΑ αποτελέσματα της αγοράς του αυτοκινήτου _91 είναι
ενδιαφέροντα από καταναλωτικής πλευράς για το ευρύ κοινό, από
εμπορικής πλευράς για τις επιχειρήσεις του αυτοκινήτου και από
κυβερνητικής πλευράς για το τί πέτυχε η πολιτική περιορισμού
της ρύπανσης.
Τα τελικά λοιπόν αποτελέσματα έχουν ως εξής:
To πιο εντυπωσιακό στοιχείο του _91 είναι η σημαντική αύξηση
της αγοράς των καινούργιων επιβατικών, ενώ οι άλλες κατηγορίες
παρουσιάζουν μείωση. Ιδιαίτερα έντονη μείωση παρουσιάζουν οι
εισαγωγές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων και ελαφρών φορτηγών εξ
ού και ο πολύς θόρυβος για να επιτραπεί η εισαγωγή τους με
καλύτερους φορολογικούς συντελεστές όταν είναι _καθαρά_ ή
τουλάχιστον έχουν χαρτιά που τα βαφτίζουν _καθαρά_.
Τα ανοδικά αποτελέσματα του _91 προέρχονται από τις τιμές των
αυτοκινήτων που με τα οικονομικά κίνητρα για την απόσυρση που
προκάλεσε τη δεύτερη σημαντική μείωση των τιμών μέσα σε δύο
χρόνια, έκαναν το αυτοκίνητο πολύ πιο προσιτό σε μια ευρύτερη
μάζα του καταναλωτικού κοινού.
Από εμπορικής πλευράς, η αύξηση των πωλήσεων επέτρεψε να
εκτονωθεί μερικώς η συσσωρευθείσα ζήτηση 10 ετών γι_
αυτοκίνητα. Το αυτοκίνητο είναι καταναλωτικό είδος αλλά έχει
εξελιχθεί σε είδος απολύτου ανάγκης από διάφορες πλευρές,
συμπεριλαμβανομένης και αυτής που έχει σχέση με το πρόγραμμα
για τον περιορισμό του _νέφους_ της Αθήνας. Οι εταιρίες
αυτοκινήτων αύξησαν λοιπόν σημαντικά τις πωλήσεις τους το _91,
ή πιο σωστά τις δραστηριότητές τους και έκαναν τις
σημαντικότερες επενδύσεις που έχουν γίνει στον κλάδο αυτόν τα
τελευταία 15 χρόνια. Πρώτη φορά βλέπει σήμερα κανείς μεγάλες
πάγιες και οργανωτικές επενδύσεις στο χώρο της δραστηριότητος
μετά την πώληση, δηλαδή στα δίκτυα τεχνικής εξυπηρέτησης και
την εκπαίδευσή τους.
O μεγάλος κερδισμένος της πολιτικής αυτής είναι πάντα το
ελληνικό δημόσιο. Κατά πρώτον λόγο τα δραχμικά του έσοδα από
φόρους δεν μειώθηκαν όπως φοβόντουσαν μερικοί. Αντίθετα πρέπει
(από υπολογισμούς που έκανα) να αυξήθηκαν κατά 17%. Όπως
γνωρίζουμε όλοι τα έσοδα του Δημοσίου είναι και το κύριο
πρόβημα της _αρρωστημένης_ ελληνικής οικονομίας. Αυξήθηκαν
όμως σημαντικά οι συναλλγματικές δαπάνες όπως επικαλούνται
άλλοι. Ναι, αυξήθηκαν κατά 55% περίπου αλλά στον τομέα πού
υποφέρει λιγότερο η Ελληνική οικονομία και με παράλληλη μείωση
των συναλλαγματικών εξόδων σε ανταλλακτικά για να
επισκευάζονται τα 300.000 παλαιά και ρυπογόνα σαράβαλα
αυτοκίνητα που κυκλοφορούν ακόμα. Όταν τα βάλουμε μέσα στον
υπολογισμό εξόδων/εσόδων για τον κλάδο μεταφορικών μέσων, τα
συναλλαγματικά έξοδα αυξήθηκαν κατά 24% αλλά και τα δραχμικά
έσοδα αυξήθηκαν κατα 10%.
Από πλευράς πολιτείας τα οικονομικά αυτά αποτελέσματα είναι
συνδεδεμένα με την πρώτη παραγωγική επένδυση που έγινε ποτέ
για τον περιορισμό του φωτοχημικού _νέφους_ και που εμφάνισε
το _91 τα πρώτα μικρά, αλλά θετικά αποτελέσματα. Αποσύρθηκαν
σχεδόν 140.000 σαράβαλα που αντικαταστάθηκαν από 167.000
καινούργια και _καθαρά_ αυτοκίνητα, που ρυπαίνουν στο 10% των
αποσυρθέντων. Οι δείκτες ρύπανσης για το σύνολο της χρονιάς
παρουσιάζουν όλοι κάποια μείωση σε σύγκριση με το _90, πράγμα
που δεν είχε παρουσιαστεί ποτέ μέχρι τώρα από τα βενζινοκίνητα
οχήματα.
TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι τα επόμενα χρόνια και τί κάνουμε για να
εξασφαλισθεί μια συνέχεια των πρώτων θετικών βημάτων του _91.
Κινδύνους βλέπει το βαρόμετρο και το έχει αναφέρει και σε
προηγούμενο τεύχος. Τώρα το επιβεβαιώνει και το πολυνομοσχέδιο
για τη ρύπανση που κατατέθηκε στη Βουλή από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Τα
μισά άρθρα του νομοσχεδίου αναφέρουν ότι οι διατάξεις του _θα
καθορισθούν (κάποτε δηλαδή) με κοινή απόφαση των υπουργών
ΠΕΧΩΔΕ, Μεταφορών και Οικονομικών_. Μέσα στα άρθρα που θα
καθοριστούν (κάποτε) είναι τί θα γίνει με το δακτύλιο, τί θα
γίνει με τα πετρελαιοκίνητα που από έλλειψη ενημέρωσης
απαγορεύονται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και τί θα γίνει με
την κάρτα KEK που προβλέπεται να λειτουργήσει όπως λειτουργούν
τα KTEO, με ταχύτητα δηλαδή 5 χλμ. την ώρα που θέτει ένα
μεγάλο ερωτηματικό στο αν ανταποκρίνονται στα έξοδα που
πληρώνει ο φορολογούμενος για να υπάρχουν. Τέλος δεν
αναφέρεται τίποτε για το τί θα γίνουν τα κίνητρα για την
απόσυρση από την 1η Ιανουαρίου του _93 ή μάλλον τί θα γίνουν
οι ελληνικοί φορολογικοί συντελεστές με την Ενιαία Ευρωπαϊκή
Αγορά. Θα προσαρμοσθούν, οπότε θα έχουμε μια λίγο πολύ
σταθεροποίηση των τιμών ή θα επανέλθουν στους ψηλούς
συντελεστές του _90 οπότε η αγορά του _93 με τιμές 30% πιό
ψηλές, θα _καθήσει_ εντελώς;
O ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ εντείνεται τον τελευταίο καιρό και τα πρώτα
αποτελέσματα του _92 κατά μάρκα παρουσιάζουν ανακατατάξεις σε
μιά αγορά με υποτονικό χαρακτήρα έναντι των τελευταίων μηνών
του _91.
H Νισάν ανέβασε τη συμμετοχή της φθάνοντας 12.5% της αγοράς
αντί του 10.1% που ήταν το μερίδιό της το _91. H Φίατ διατηρεί
τη δεύτερη θέση με 8.3% που είναι μικρότερη συμμετοχή από την
περσινή του 9.4%. Το ίδιο και για την Τογιότα που με 8.0%
είναι αρκετά πιο κάτω από το 9.4% του _91. Στην τρίτη θέση
πέρασε η Σιτροέν που με 6,2% έναντι του 3,7% παρουσιάζει τη
σημαντικότερη άνοδο για το _92. Το ίδιο και για την BMW που
ανέβηκε στην 5η θέση με 5,1% έναντι του 3,9% του _91. Τα
υπόλοιπα αποτελέσματα είναι: Ρενό 5.0% (6.4%), Σέατ 4.9%
(2.9%), Φορντ 4.8% (4.2%), Πεζό 4.6% (3.7%) και Χιουντάι με
4.0% (4.8%).